انجمن علمی دانشجویی زیست شناسی گیاهی
نشست تخصصی گیاهان مهاجم
هانيه اماني
نوع درخواست:

رویداد های علمی و آموزشی (نشست)

سطح برگزاری:

کشوری

سخنران:

مریم کشاورزی

سخنران:

احمد رضا محرابیان

سخنران:

فاطمه سادات نصراللهی

تاریخ برگزاری:

چهارشنبه, 24 شهریور 1400

مکان برگزاری:

اسکای روم

مدت زمان برنامه(دقیقه):

180

تعداد افراد شرکت کننده:

50

انجمن علمی دانشجویی زيست شناسي گياهي معاونت فرهنگی اجتماعی دانشگاه الزهرا (س) " نشست تخصصی گیاهان مهاجم" با هدف ارتقای سطح علمی دانشجویان با سخنرانی خانم دکتر مریم کشاورزی وآقای دکتر احمدرضا محرابیان و خانم دکتر فاطمه سادات نصراللهی در روز چهارشنبه 24 شهریور1400از ساعت 16الی 19باحضور 50 نفر از علاقمندان در فضای اسکای روم برگزار کرد. این برنامه آموزشی سخنرانی خانم دكتر فاطمه سادات نصراللهی عضو هيئت علمي دانشگاه قم و خانم دکتر مریم کشاورزی عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا و دارای مدرک دکتری سیستماتیک گیاهی و آقای دکتر احمدرضا محرابیان عضو هیِت علمی دانشگاه شهید بهشتی و دارای مدرک دکتری سیستماتیک گیاهی و با حضور دیگر اعضای انجمن و دانشجویان به اجرا رسید. در ابتدای برنامه، سرکار خانم مریم کشاورزی ضمن خوش آمد گویی به کاربران عزیز، آقای دکتر محرابیان و خانم دکتر نصراللهی را به حضور کاربران معرفی نمودند. سپس بعد از عرض سلام و ادب شروع به ارائه سخنرانی به همراه پاورپوینت که در آن مطالب مورد نظر را در قالب نشست و همفکری و سخرانی گروهی ارائه دادند. در ابتدا در رابطه با گیاهان مهاجم و انواع آن در ایران و پراکندگی آن سخن گفتند و هرکدام در رابطه با روش های پیشگیری و کنترل گیاهان مهاجم هم فکری و سخنرانی کردند. ارائه سخنرانی تقریبا 180 دقیقه طول کشید و بعد از آن به سوالات کاربران را که در صفحه پیام مطرح می کردند را پاسخ دادند. گونه گیاهی مهاجم به گونه‌ای گفته می‌شود که از گذشته در یک منطقه حضور نداشته است و با دخل و تصرف انسان به منطقه‌ای معرفی و به دنبال آن، سبب بر هم خوردن نظم طبیعی زیستگاه و ایجاد خسارت‌های اقتصادی و محیط زیستی می‌شوند. گونه‌های مهاجم می‌توانند مانع رشد و زایش گونه‌های بومی و در نتیجه حذف آن‌ها شوند. گونه‌های گیاهی مهاجم نه تنها سبب حذف گونه‌های بومی یک زیستگاه می‌شوند بلکه می‌توانند یکی از عوامل به وجود آمدن گرد و غبار باشند. در ادامه به هشت نکته درباره گونه‌های مهاجم اشاره شده است: *دخل و تصرف انسان‌ها در محیط طبیعی می‌تواند توازن طبیعی بین گونه‌های گیاهی را برهم زند و باعث شود که یک گونه گیاهی بر گونه‌های طبیعی دیگر غلبه کند و به گونه مهاجم تبدیل شود. * تراریخته کردن گیاهان و تغییر ساختار ژنتیکی آن‌ها می‌تواند گیاهان مهاجم «ابر علف هرزها» را ایجاد کند که با هیچ گونه آفت‌کشی از بین نمی‌روند. *گونه‌های مهاجم همچنین سبب می‌شوند که گونه‌های طبیعی منطقه که طی میلیون‌ها سال تکامل و رشد داشته‌اند از بین بروند. *از دیگر معایب گونه‌های مهاجم این است که کیفیت خاک را کاهش می‌دهند و روند کشت محصولات کشاورزی را با مشکل مواجه می‌کنند. *گونه‌های مهاجم یکی از عوامل به وجود آمدن گرد و غبار هستند زیرا سبب می‌شوند سطح آب سفره‌های زیرزمینی کاهش پیدا کند و خاک قدرت چسبنگی و نگهداری خود را از دست بدهد. *در اکوسیستم‌های شهری گونه‌های مهاجم، گونه‌های درختچه‌ای و علفی هستند. از جمله این گونه‌ها می‌توان به گیاه «فرفیون» در تهران اشاره کرد که متاسفانه کاشت آن در کشور گسترش پیدا کرده است. * درخت «عرعر» از جمله دیگر گونه‌های مهاجم در تهران است. بذر این گیاه قدرت جوانه‌زنی زیادی دارد و به همین دلیل به سرعت رشد و گونه‌های درختی اطراف خود را حذف می‌کند. *زمین‌های بایر و رها شده در اطراف شهرها محل مناسبی برای رشد گیاهان مهاجم هستند. در این مناطق خاک، پوسیده و مواد معدنی آن کم شده است بنابراین گونه‌های مهاجمی مانند کنگر، شب بوها و گل گندم که قدرت رقابت زیادی دارند می‌توانند در آن مناطق استقرار پیدا کنند.