انجمن علمی دانشجویی علوم تربیتی
کارگاه فلسفه برای کودکان با رویکرد بومی
ريحانه نوري نژاد
نوع درخواست:

کارگاه و کلاس آموزشی (دوره علمی و آموزشی)

سطح برگزاری:

کشوری

تاریخ برگزاری:

پنجشنبه, 04 دی 1399

مکان برگزاری:

ادوبی کانکت

مجموعه‌های همکار:

انجمن علمی علوم تربیتی دانشگاه یزد

مدت زمان برنامه(دقیقه):

120

تعداد افراد شرکت کننده:

25

انجمن علوم تربیتی معاونت فرهنگی دانشگاه الزهرا(س) و انجمن علمی علوم تربیتی دانشگاه یزد، کارگاه "فلسفه برای کودکان با رویکرد بومی" با هدف اجرای برنامه فلسفه برای کودکان در روز پنجشنبه 04 دی 1399 ساعت 18 تا 20 با حضور 25 نفر از علاقمندان در مکان های ادوبی کانکت برگزار کرد. در ابتدا استاد نراقی زاده به تفاوت بین قصه و داستان و رمان پرداختند. به این صورت که قصه قهرمان، حوادث خارق العاده دارد، خیالی است، ماهیت گفتاری و شفاهی دارد، نقلی و روایی است و ما شخصیت های سیاه و سفید داریم. سپس توضیح دادند که ما از قصه ها میتوانیم به صورت غیر مستقیم به کودکان مفاهیمی را آموزش دهیم. در افسانه مثل قصه قهرمان دارد و سرگرم کننده است. زاییده ی خیال است، دارای عدم انعکاس واقعیت است. تفاوت قصه و کارتون را نیز شرح دادند که قصه خیال پردازی است و دارای ویژگی تقویت تخیل است و در کارتون عدم تقویت خیال پردازی را مشاهده میکنیم. و در مورد داستان و رمان و تفاوت هایشان صحبت شد. فرمودند هدف از قصه گویی آموزش غیر مستقیم است که از نکات خاص و کلی استفاده می شود و در حین قصه بهتر است صدا بالا و پایین شود تا تاثیرگذار تر شود. تغییر شکل دادن رفتار کودک از طریق شخصیت های داستان در قصه مشهود است. سپس درمورد دیدگاه پیاژه صحبت شد که کودکان 2 تا 6 سال نیاز به تعادل جویی دارند و نیاز ذاتی برای نظم یابی دارند. و از فواید قصه گویی گفتند مثل کنجکاو شدن، تقویت تمرکز، افزایش قدرت تخیل، باعث علاقه مند شدن کودک در طول عمرش می شود. بعد از آن استاد رضازاده برای قدرانی از ایجاد کارگاه به جمع ما پیوستند. سپس استاد ستاری درباره ی زمینه های فلسفه توضیحاتی دادند که چگونه آموزش فلسفه به وجود آمد و از نظر نظریه پردازان مختلف رویکرد فلسفه را برای کودکان بررسی کردند. هدف کلی آن نیز پرورش تفکر مستقل و آزاد کودکان و هدف جزوئی آن هم بهبود توانایی در استدلال است، توجه به مفهوم خود و رشد فردی و توجه به دیگری، فهم اخلاق است . در محتوای آن، معمولا از داستان استفاده می شود. اکثر مطالب گفته شده در این راستا بود که چگونه فلسفه را به کودکان آموزش دهیم. روش آموزش در این درس، گفت و گوی فلسفی است بین دانش آموز و معلم که در قالب اجتماع پژوهش این کار صورت میگیرد. و تاکید ایشان بر روی حل مسئله بود. در ادامه ریشه فکری متیو لیپمن را توسط نظریه های سقراط، جان دیویی، راید و هربرت بررسی کردند. سپس به مهارت هایی که بچه ها برای یادگیری نیاز دارند ولی آن را کسب نکرده اند توضیحاتی دادند. مثل اختلال در خواندن، شنیدن، سخن گفتن، اختلال روانی، صوتی، یادگیری، سکوت و ... شرح دادند. در بعد، به وظایف معلم پرداختند که مسئولیت مدیریت کلاس را دارد و فقط نقش آن رهبری و سازماندهی کودکان است و باید کاری کند که بچه ها فعالیت داشته باشند. و مربی صرفا هدایت کننده ی گفت و گو است. اصلی ترین عنصر آموزش کودکان هستند. و در پایان سخن خود را با مهارت های کودکان به پایان رساندند. لازم به ذکر است در این کارگاه تعداد 26 نفر ثبت نامی داشته و ما شاهد استقبال بسیار خوب دانشجویان از سراسر کشور در رشته های مختلف بودیم. همچنین میزان رضایت از این کارگاه بسیار بالا و از نظر شرکت کنندگان بسیار مفیدو کاربردی بود.