سامانه جامع معاونت فرهنگی اجتماعی | نشست تخصصی با عنوان درآمدی بر هنر معاصر با آیدین امینی

انجمن علمی دانشجویی نقاشی

نشست تخصصی با عنوان درآمدی بر هنر معاصر با آیدین امینی

سوگل حاجي فرج اله

نوع درخواست:	رویداد های علمی و آموزشی (نشست)
سطح برگزاری:	دانشگاهی
مدرس:	آیدین امینی
تاریخ برگزاری:	شنبه, 20 اردیبهشت 1404
مکان برگزاری:	سالن دکتر کاتب
مدت زمان برنامه(دقیقه):	150
تعداد افراد شرکت کننده:	90

انجمن علمی دانشجویی نقاشی معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه الزهرا(س) ، نشست درآمدی بر هنر معاصر را با هدف آشنایی بیشتر هنرجویان و علاقه مندان به این مبحث جدید و در حال گسترش در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ماه در سالن کاتب با حضور ۹۰ نفر شرکت کننده برگزار کرد . در بخش اول آیدین امینی صحبت خود را با مبانی چگونگی شناخت هنر معاصر شروع کرد . متن به گسست تاریخی و ناتوانی فرهنگ ایرانی در درک عمیق مدرنیته می‌پردازد. سه مفهوم کلیدی بررسی می‌شود: • مدرنیته (فلسفه و بنیادهای فکری غرب)، • مدرنیسم (نمود فرهنگی و هنری آن)، • مدرنیزاسیون (ظاهر مدرن بدون درک محتوای آن). مشکل اصلی، کشمکش میان سنت و مدرنیته در ایران است که مانع شکل‌گیری هنر معاصر اصیل شده، در حالی‌که غرب از مدرنیسم عبور کرده و به پست‌مدرنیسم رسیده است. در ادامه، تفاوت هنر سنتی ایران (تکرارشونده و وابسته به الگوهای ثابت) با هنر مدرن غرب (پویا، جهش‌محور و تحول‌گرا) بررسی می‌شود. همچنین هنر معاصر به عنوان شبه‌پارادایمی معرفی می‌شود که اغلب تقلیدی و بی‌ارزش به نظر می‌رسد، اما نیازمند درک و واکنش شخصی است. سه فیلسوف مهم مدرنیته یعنی دکارت (فردگرایی)، کانت (بی‌غرضی در هنر)، و نیچه (نقد مدرنیته و بازگشت قهرمانانه انسان) معرفی شدند. به‌علاوه، هگل و هایدگر نیز با دیدگاه‌هایی درباره حقیقت، ایده، و نقش هنر در هستی تحلیل شدند. در بخش دوم، نشست به پست‌مدرنیسم و ویژگی‌های آن مانند فروپاشی کلان‌روایت‌ها، برجسته‌شدن حاشیه‌ها و ترکیب روایت‌های گوناگون پرداخت. نظریه‌پردازانی مانند چارلز جنکز (مرز میان هنر والا و عوامانه)، میشل فوکو (بازنمایی به‌عنوان ابزار قدرت)، و مفاهیمی چون بینامتنیت و مولتی‌مدیا مورد بحث قرار گرفت. هنر معاصر پس از پست‌مدرن، با ویژگی‌هایی چون چندصدایی، کلاژ، تضادگرایی، و خودارجاعی توصیف شد. برخلاف پست‌مدرنیسم که متن و حاشیه را در تضاد می‌بیند، هنر معاصر میان این دو نوعی هم‌زیستی برقرار می‌کند، هرچند گاهی این امر به نئواستعمار تعبیر می‌شود. در نهایت، به سیاسی‌شدن هنر، حضور هنرمند به‌عنوان کنش‌گر، و موضوع «فقدان» در آثار معاصر اشاره شد. نشست با پرسش و پاسخ با آیدین امینی پایان یافت.

لینک های مفید

معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه الزهرا(س)