سامانه جامع معاونت فرهنگی اجتماعی | کرسی آزاد اندیشی لباس و بدن، مرزهای شخصی یا اجتماعی

حوزه فرهنگی

کرسی آزاد اندیشی لباس و بدن، مرزهای شخصی یا اجتماعی

فاطمه طاها

نوع درخواست:	سخنرانی، گفتگو، تریبون آزاد و کرسی های آزاداندیشی (کرسی های آزاد اندیشی)
سطح برگزاری:	دانشگاهی
دبیر:	دکتر فاطمه سادات نبیان
تاریخ برگزاری:	ﺳﻪشنبه, 16 اردیبهشت 1404
مکان برگزاری:	سالن کوثر
مجموعه‌های همکار:	گروه معارف اسلامی دانشگاه ,
مدت زمان برنامه(دقیقه):	90
تعداد افراد شرکت کننده:	90

دبیرخانه کرسی های آزاد اندیشی معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه الزهرا(س) "کرسی آزاد اندیشی لباس و بدن، مرزهای شخصی یا اجتماعی "در راستای تضارب آراء و حاکم شدن فضای عقلانی و علمی با رعایت اخلاق و منطق گفت‌ وگو و ایجاد فضای مناسب برای طرح و بیان اندیشه‌های نو، تفکر خلاق و فرهنگ نوآور در محیط‌ دانشگاهی، را با داوری دکتر فاطمه سادات نبیان در تاریخ سه شنبه 16 اردیبهشت ۱۴۰4 ساعت 10 تا 11:30، را با حضور 90 نفر در ساختمان ابن سینا، سالن کوثر برگزار کرد. ابتدا طرح بحث توسط دکتر فاطمه سادات نبیان با این عنوان شکل گرفت که آیا فرد به عنوان یک انسان حق مالکیت بر بدن خود دارد و میتواند هرنوع استفاده ای از آن بکند یا خیر ؟ و آیا طرزپوشش انسانها شخصی است یا اجتماعی ؟ موافقین دیدگاه خود را اینگونه بیان کردند بله انسان حق مالکیت نسبت به بدن خود دارد. بدن در دست ما امانت است اما حق مالکیت نسبت به آن نیز داریم و در مورد لباس نیز خود شخص تصمیم می گیرد چطور این امانت را حفظ کند. در مورد لباس بایستی اندام جنسی پوشانده شود و در اجتماع پذیرفته شده است. انسان عروسک نیست که لباس او را دیگری انتخاب کند اما بایستی طبق اصول انسانی حدی از پوشش را رعایت کند. مخالفین در رد اینکه بشر حق مالکیت بر بدن خود ندارد اینگونه استدلال کردند : زمانیکه طول عمر، بیماری و بسیاری از اتفاقاتی که در بدن ما می رخ میدهد در اختیار ما نیست پس خالقی بوده که روح و جان بخشیده. ما مالک جسم و روح خود نیستیم. مالک اصلی خدای ماست که این موضوع آرامش بخش است. پس از شنیده شدن نظرات موافق و مخالف و به چالش کشیدن افراد، دکتر نبیان به جمع بندی نظرات پرداختند. ایشان فرمودند اگر بپذیریم که بدن امانت الهی است و خداوند مشخص کرده چگونه باید از آن استفاده کنیم، پس باید طبق چهارچوب الهی با آن رفتار کنیم و حد پوشش کامل رعایت شود نه اینکه سلیقه ای برخورد شود. رسالت دین هم ارتقای انسانیت است. پس از آن دکتر نبیان به تبیین این موضوع پرداختند و در پاسخ به این سوال سه رویکرد را مطرح ساختند. اول آزادی مطلق : لیبرال‌ها هرکس در زندگی نسبت به همه چیز از جمله لباس و بدن خود آزادی مطلق دارد. دوم رویکرد جمع گرایانه :افراد قدرت انتخاب ندارند و عرف و اخلاق و دین مشخص می کنند افراد چه رفتاری باید در جامعه داشته باشند. سوم معتدل گرایانه: احترام متقابل فرد و جامعه :جامعه باید افراد را در تنوع شخصی بپذیرد و فرد هم باید احترام متقابل برای هنجارها و ناهنجاری های جامعه لحاظ کند. تفکیک فضای عمومی (آزادی نسبی )و فضای خصوصی(زندگی شخصی ) حال سوال پیش می آید چرا در فضای عمومی آزادی مطلق حاکم نباشد؟ دکتر نبیان به این سوال از منظر روانشناسی و جامعه شناسی پاسخ دادند. ابتدا از منظر روانشناسی : لباس ابزاری برای نمود هویت فردی و اخلاقی و دینی انسان است پس با پوشش مناسب باید جامعه را به سمت بهار شدن دعوت کرد. پوشش مناسب باعث امنیت روانی خود و جامعه می‌شود. پوشش مناسب باعث بالارفتن اعتماد به نفس افراد در جامعه می‌شود. سپس از منظر جامعه شناسی : نکته اول اینکه باید حدی از پوشش در اجتماع مطرح باشد و مسئله ی پوشش نمی‌تواند شخصی باشدچون در جامعه هرج و مرج ظاهری پدید می آورد. نکته دوم زندگی اجتماعی یک معامله است که با پوشش مناسب نظم و امنیت به ارمغان می آورد. اما رویکرد اسلام به این مسئله: بدن امانت الهی است پس انسان حق مالکیت ندارد پس حق آسیب رساندن به بدن نیز از انسان سلب می‌شود. چون مالکیت ندارد پس حق هرنوع استفاده ای از بدن را ندارد پس کارهایی مانند همجنس گرایی و... رد میشود. نتیجه گیری کرسی : چون انسان نه حق مالکیت دارد نه حق آسیب پس اختیار پوشش انسان نیز دست خدا و خالق است و امری الهی است پس خداوند باید حدو نوع آن را تعیین کند.

لینک های مفید

معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه الزهرا(س)