انجمن علمی دانشجویی بيوتكنولوژي
وبینار PCR و ژل الکتروفورز
رضوانه يوسفي
نوع درخواست:

کارگاه و کلاس آموزشی (کارگاه (ورکشاپ) علمی و آموزشی )

سطح برگزاری:

دانشگاهی

مدرس:

زینب سیاحی

تاریخ برگزاری:

پنجشنبه, 30 بهمن 1399

مکان برگزاری:

آنلاین

مجموعه‌های همکار:

زیست فن

مدت زمان برنامه(دقیقه):

240

تعداد افراد شرکت کننده:

15

انجمن علمی دانشجویی بیوتکنولوژی معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه الزهرا (س) با همکاری زیست فن، "وبینار PCR و ژل الکتروفورز" را با موضوع PCR و الکتروفورز و با هدف آشنایی با واکنش زنجیره ای PCR و نحوه انجام الکتروفورز با تدریس زینب سیاحی فارغ‌التحصیل فیزیولوژی پزشکی از دانشگاه تربیت مدرس در روز پنج شنبه 30 بهمن ماه 1399 از ساعت 15 الی 19 باحضور 15 نفر از علاقمندان به صورت آنلاین برگزار کرد. الکتروفورز به حرکات ذرات در یک مایع تحت میدان الکتریکی گفته میشود. الکتروفورز از شناخته شده‌ترین روش‌های آزمایشگاهی برای جداسازی بیومولکول‌ها است. به سبب اینکه ماکرومولکولهای زیستی مانند DNA و پروتئینها باردار هستند می‌توان با قرار دادن آن‌ها در یک میدان الکتریکی، آن‌ها را بر اساس خواص فیزیکی مانند شکل فضایی، وزن مولکولی و بار الکتریکی، تفکیک کرد. برای این منظور از روشی بنام الکتروفورز استفاده می‌شود. روش‌های مختلف الکتروفورزی برای تفکیک و مطالعه بیومولکولها اعم از اسیدهای نوکلئیک یا پروتئین‌ها ابداع شده‌است. به طورکلی الکتروفورز حرکت ذرات پراکنده در داخل مایعی تحت تأثیر یک میدان الکتریکی یکنواخت است. همین حرکت در فضایی با میدان الکتریکی غیریکنواخت دی الکتروفورز نامیده می‌شود. الکتروفورز تکنیکی است که برای جداسازی و در برخی مواقع خالص‌سازی ماکرومولکول‌ها به‌ویژه پروتئین‌ها و اسیدهای آمینه که در اندازه، بار و ترکیب متفاوتند، به کار می‌رود. زمانیکه مولکول‌های بارگذاری شده در یک میدان الکتریکی قرار می‌گیرند، بر اساس بار الکتریکی‌شان به سمت قطب مثبت (آند) یا منفی (کاتد) حرکت می‌کنند. سرعت حرکت مولکول‌ها در این شرایط نه تنها تحت تأثیر بار الکتریکی و شدت میدان الکتریکی است، بلکه عواملی نظیر اندازه، وزن مولکولی و شکل فضایی مولکول نیز در این امر دخیل هستند. واکنش زنجیره‌ای پلیمراز Polymerase Chain Reaction که مخفف آن PCR می‌باشد، تکنیکی در زیست‌شناسی مولکولی است و به منظور تکثیر یک نسخه منفرد یا نسخه‌های کمی از یک قطعه DNA با توالی خاص به تعداد هزار یا میلیون‌ها نسخه به کار می‌رود. این تکنیک ابزاری آسان و ارزان قیمت برای تکثیر یک قطعه خاص از DNA است و برای اهدافی همچون تشخیص و نظارت بر بیماری‌های ژنتیکی، شناسایی مجرمان (در زمینهٔ پزشکی قانونی) و مطالعه عملکرد یک بخش هدف از DNA مورد استفاده قرار می‌گیرد.