انجمن علمی دانشجویی ادیان و عرفان
نشست معرفی کتاب پرسیدن مهم تر از پاسخ دادن است (پانزدهمین )
حديث عيداني
نوع درخواست:

رویداد های علمی و آموزشی (سخنرانی علمی )

سطح برگزاری:

کشوری

سخنران:

حمیده بحرینی

تاریخ برگزاری:

دوشنبه, 24 مرداد 1401

مکان برگزاری:

گوگل میت و ساختمان خوارزمی کلاس ۳۰۳

مدت زمان برنامه(دقیقه):

120

تعداد افراد شرکت کننده:

34

گروه پژوهشی مطالعات هند دانشگاه الزهرا (س) با همکاری انجمن علمی دانشجویی ادیان و عرفان معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه الزهرا (س)، "پانزدهمین نشست معرفی کتاب: پرسیدن مهم‌تر از پاسخ‌دادن است" را باهدف ارتقای سطح علمی اساتید و دانشجویان در زمینۀ مطالعات مربوط به هند با سخنرانی خانم حمیده بحرینی، در روز دوشنبه ۲۴ مردادماه ۱۴۰۱ از ساعت ۱۱:۳۰ الی ۱۳ با حضور ۳۴ نفر از علاقه‌مندان در فضای گوگل میت و در کلاس ۳۰۳ ساختمان خوارزمی دانشگاه الزهرا (س) برگزار کرد. گزارش معرفی کتاب پرسیدن مهم‌تر از پاسخ‌دادن است. فلسفه معنای پیچیده‌ای دارد که در زندگی ما گره‌ای را می‌گشاید. فلسفه یعنی رفتن به بنیادی‌ترین مسئله‌ای که علم و دانش درباره‌اش حرف می‌زند. دکارت می‌گوید: همه از عقل بهره‌مند هستیم. رنسانس: بشر روی پای خودش می‌ایستد و نفی مرجعیت عقل خود بنیاد نتیجه‌اش می‌شود «رشد فردیت» فردی که در یونان است می‌خواهد عنصر اصلی جهان را کشف کند. توسط عقل می‌توانیم به جهان قانون دهیم مثل مریم میرزاخانی که مسئلۀ حل ناشدنی را حل می‌کرد؛ فلسفه هم این‌چنین پاسخ می‌دهد به پرونده‌های باز. سقراط: با مردم راحت حرف بزن تا خودت را بشناسی. طباطبایی: نسبت علم با فلسفه مثل دست با چشم است. این چشم به دست نیاز دارد و برعکس. فلسفه در یونان آمد برای بهتر زیستن (به زیستی). مثلاً اپیکور فلسفه‌اش دربارۀ شادی است. ملکیان: فلسفه سه بخش است: فلسفه دانی/ فلسفه ‌خوانی/ فلسفه‌ورزی (در این کتاب فلسفه‌ورزی محور است). فلسفه به ما می‌آموزد که صبوری کنیم و زیاد حرف نزنیم. در کودک جهان برایمان حیرت‌آور است و سؤال‌ می‌پرسیم؛ اما بعد از بزرگسالی به پاسخ‌ها درگیر شدیم و رازها دیگر برایمان جذاب نیست. باید از مفروضات (دیدگاهی که به ما گفتند) رها شده و متفاوت و با سؤال‌ و حیرت به جهان بنگریم. فلسفه به ما یادآوری می‌کند که نکند ما داریم خطا می‌کنیم! حکمت ندانستن سبب برانگیختن شگفتی در ما می‌شود. فلسفه مجموعه‌ای از دانش و نوعی فعالیت است که مهارت به ما می‌آموزد. و اگر مهارت نیاموزیم نمی‌توانیم فکر کنیم و به مفروضات می‌چسبیم. «دریچۀ مطمئن بر یگانه واقعیت راستین». اگر ما صرفاً یک دیدگاه داشته باشیم گویا با یک‌چشم می‌بینیم. اگر دو دیدگاه داشته باشیم با دو چشم می‌نگریم. ولی دیدگاه‌های متفاوت را یاد بگیریم تا جهان را سه‌بعدی ببینیم. پس جست‌وجوگر باشیم. ما فیلسوف به دنیا می‌آییم و فلسفه به دست ما ابزار می‌دهد. فیلسوف سؤال‌هایش را جدی می‌گیرد و به همین خاطر همۀ ما طاقت فیلسوف شدن را نداریم. مادر ترزا می‌گوید: ما نمی‌توانیم کارهای بزرگ انجام بدهیم ولی می‌توانیم کارهای کوچک را با عشق انجام دهیم.